Geslaagde gezamenlijke actie ten behoeve van Dublinoverdrachten

Op 23 juni heeft de Dienst Terugkeer en Vertrek de krachten gebundeld met verschillende ketenpartners om de overdracht van een specifieke groep vreemdelingen te realiseren. Op één dag zijn negen zogenaamde Dublinclaimanten in bewaring gesteld om de kans op daadwerkelijk vertrek te vergroten.

Nu diverse Europese landen geen test- en vaccinatievereisten meer als inreisvoorwaarde stellen, zijn er weer meer mogelijkheden om vreemdelingen die elders Europa zijn binnengekomen over te dragen naar het eerst verantwoordelijke land. Het risico dat met deze ontwikkelingen gepaard gaat, is dat de betreffende vreemdelingen bewust uit beeld verdwijnen om te voorkomen dat zij worden overgedragen. Een van de maatregelen om dit te voorkomen, is het opleggen van een inbewaringstelling (IBS). Hierbij heeft DT&V met de betrokken ketenpartners ingezet op een gezamenlijke actie.

Gezamenlijk initiatief ketenpartners

DT&V besloot over te gaan tot een gezamenlijke actie voor een groep Dublinclaimanten die al eerder met onbekende bestemming waren vertrokken en zich weer bij Ter Apel hadden gemeld voor opvang. In de ochtend van 23 juni verzamelden de verschillende ketenpartners (Dienst Vervoer en Ondersteuning, AVIM (Politie), COA, International Medical Care en DT&V) zich op de vrijheidsbeperkende locatie in Ter Apel. Waar normaliter per dag één IBS getracht wordt te realiseren, maakte deze samenwerking het mogelijk negen vreemdelingen tegelijkertijd in bewaring te stellen.

De actie is rustig verlopen. Onder alle ketenpartners overheerste het gevoel dat dit te danken was aan goede samenwerking en onderlinge afstemming met het uiteindelijke doel om de overdracht naar de verantwoordelijke lidstaten te realiseren. De volgende stap in de overdracht is dat de DT&V met geldige reisdocumenten het vervoer regelt voor de vreemdelingen naar de betreffende Europese lidstaten. Na de overdracht kan de vreemdeling daar de asielprocedure doorlopen.

Dublinverordening

De Dublinverordening stelt dat het land waar een vreemdeling voor het eerst het Europese grondgebied binnenkomt, het land is waar de asielaanvraag moet worden behandeld. Vreemdelingen die vanuit een ander EU-land naar Nederland doorreizen, worden daarom verzocht terug te keren naar het eerste land en daar de asielprocedure te doorlopen. Werkt de vreemdeling hier niet aan mee en is er geen sprake van een uitzonderingssituatie, dan worden maatregelen genomen voor gedwongen overdracht.

Zie ook: